Shubha, Śubhā, Śubha, Subha, Subhā: 37 definitions

Introduction:

Shubha means something in Buddhism, Pali, Hinduism, Sanskrit, Jainism, Prakrit, Marathi, Hindi, biology. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.

Shubha has 37 English definitions available.

The Sanskrit terms Śubhā and Śubha can be transliterated into English as Subha or Shubha, using the IAST transliteration scheme (?).

Images (photo gallery)

Languages of India and abroad

Sanskrit dictionary

[Deutsch Wörterbuch]

Source: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Böhtlingk and Roth Grosses Petersburger Wörterbuch

Śubha (शुभ):—(von 3. śubh)

1) adj. (f. ā) a) schmuck, hübsch, prächtig, den Augen angenehm [Halāyudha 4, 4.] Personen [Yājñavalkya’s Gesetzbuch 1, 277] (vorzüglich [STENZLER][?). Mahābhārata 1, 398. 3, 2355. 2675. 2889. Rāmāyaṇa 3, 52, 26. Bhāgavatapurāṇa 9, 21, 36.] garbhāḥ [Rāmāyaṇa 1, 15, 25 (23 Gorresio).] śubhe voc. f. [Mahābhārata 1, 6014. 3, 1855. 2159. 2491. 2935.] [Pañcatantra III, 185.] [Bhāgavatapurāṇa 4, 26, 21.] [Brahmapurāṇa] in [Lassen’s Anthologie (III) 50, 9.] rūpa [Rāmāyaṇa 5, 91, 19.] śarīrāvayavāni [Raghuvaṃśa 3, 22.] mukha [Mahābhārata 3, 1778.] śubhānanā [?2198. 3000. Rāmāyaṇa 2, 30, 28. 36, 30. Brahmapurāṇa in Lassen’s Anthologie (III) 55, 1.] locana [Rāmāyaṇa 1, 9, 46.] śubhekṣaṇa [2, 56, 19. 3, 42, 33.] śubhāpāṅgā [?2, 30, 34 (SCHL.).] dṛś [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka 2, 8.] bāhū [Mahābhārata 3, 1779.] caraṇau [Rāmāyaṇa 2, 72, 3.] Thiere und Vögel [55,28.5,16,34.] [Oxforder Handschriften 51,b,27.] gati Gang [Mahābhārata 3, 2226.] śṛṅgaṃ parvatasya [1, 1107.] vanarājī lodhrāṇām [2, 805.] nadī [3, 2511.] padminyaḥ [Rāmāyaṇa 3, 15, 42.] śuklatilaiḥ śubhaiḥ [WEBER, KṚṢṆAJ. 278.] rajanī [Rāmāyaṇa 2, 54, 1.] saṃdhyā [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 21, 16.] [WEBER, Nakṣ. 2, 385.] vasana Kleid [Rāmāyaṇa 2, 37, 8.] svāstara [87, 20.] sabhā [Manu’s Gesetzbuch 7, 145.] śālā [Rāmāyaṇa 2, 56, 31.] nagara (śubhatara) [Pañcatantra 226, 5.] gṛha [WEBER, KṚṢṆAJ. 269.] kumbha [279.] kuṇḍale [Manu’s Gesetzbuch 4, 36.] [Mahābhārata 4, 296.] [Rāmāyaṇa 2, 32, 5. 64, 66.] ābharaṇāni [Rāmāyaṇa ed. Bomb. 4, 8, 7.] nau [?1, 26, 2 (SCHL.). 2, 52, 5.] — b) angenehm, zusagend (andern Sinnen als den Augen): gandhāḥ Wohlgerüche [Manu’s Gesetzbuch 12, 65.] [Yājñavalkya’s Gesetzbuch 3, 213.] śubhāśa [Hemacandra’s Anekārthasaṃgraha 3, 728.] gir [Yājñavalkya’s Gesetzbuch 1, 71.] mṛduśubhapavanāḥ [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 22, 1.] — c) angenehm überh., erfreulich, den Wünschen und Anforderungen entsprechend: śubhaphalakṛt [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 7, 17. 8, 19. 50, 20.] [Kathāsaritsāgara 34, 247.] vṛtti [Suśruta 2,395, 6.] aniṣṭādiṣṭalābhe pi na gatirjāyate śubhā [Spr. (II) 308.] [Mārkāṇḍeyapurāṇa 100, 44.] giraḥ [Yājñavalkya’s Gesetzbuch 3, 156.] vākya [Mahābhārata 3, 1871.] [Rāmāyaṇa 4, 1, 23. 24] (tara). kathāḥ [2, 53, 5. 83, 10.] vāc (auch a) [Hemacandra’s Abhidhānacintāmaṇi 273.] daivam [1379.] aśubhaṃ daivam [1380.] [Amarakoṣa 3, 4, 24, 151.] mṛgapakṣiṇaḥ den Menschen Nutzen oder Vergnügen verschaffend (Gegens. kṣudraka) [Manu’s Gesetzbuch 8, 297.] bhūtāna (Gegens. hiṃsakāni) [Spr. 3352.] śubha = kṣemaśālin [Medinīkoṣa bh. 8.] — d) von guter Beschaffenheit, seiner Bestimmung entsprechend: bīja [Manu’s Gesetzbuch 2, 112.] puṣpamūlaphalāni [5, 10. 157.] vasā [Suśruta 2, 378, 21.] ambu [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 54, 30.] bhūmi gutes Land [Kathāsaritsāgara 20, 24.] [Hemacandra’s Abhidhānacintāmaṇi 940.] śilpin ein tüchtiger Künstler [Rāmāyaṇa 2, 80, 21.] kalpa recht, wahr [Manu’s Gesetzbuch 4, 259.] karmavidhi [9, 336.] prāyaścittavidhi [10, 131.] vidyā [Spr. 3030.] śubhārcita auf gebührende Weise [WEBER, KṚṢṆAJ. 222.] — e) Glück bringend, verheissend, faustus: mās [Manu’s Gesetzbuch 7, 182.] kāla [Mahābhārata 3, 2191.] varṣa [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 8, 34. 19, 15.] ahan [Kathāsaritsāgara 20, 23. 49, 35] (su). tithi [Pañcatantra 8, 14.] lagna [Hitopadeśa 94, 9.] [Vetālapañcaviṃśati] in [Lassen’s Anthologie (III) 16, 11.] [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 9, 20. 22, 5. 43, 12. 48, 45.] graha [16,40. 41,13.] [Spr. (II) 1562.] [Oxforder Handschriften 97,b,26.] khaga [Suśruta 1, 107, 21.] lakṣaṇa [Rāmāyaṇa 1, 1, 13. 2, 21, 39. 24, 36. 52, 1. 56, 31. 5, 12, 36.] [Kathāsaritsāgara 23, 54. 45, 348.] [Sânkhya Philosophy 6.] aśubha [Vetālapañcaviṃśati] in [Lassen’s Anthologie (III) 13, 12.] — f) gut in ethischem Sinne: buddhi [ŚVETĀŚV. Upakośā 3, 4. 4, 1.] mati [Mārkāṇḍeyapurāṇa 100, 43. fg.] karman [Manu’s Gesetzbuch 11, 231. 12, 84.] [Yājñavalkya’s Gesetzbuch 1, 40] (heilig [STENZLER][?). Mahābhārata 13, 344. Harivaṃśa 8931] (śubhaiḥ zu lesen). [Rāmāyaṇa 1, 63, 2. 2, 64, 21] (a). [105, 31] (su). [Spr. 3000] (zugleich a). [3003. 5077.] [Mārkāṇḍeyapurāṇa 100, 44.] vṛttāni [Spr. (II) 3112.] bhartṛguṇāḥ [Manu’s Gesetzbuch 9, 24.] lokayātrā 25. niścaya (wohl vaśyendriyatve zu lesen). upāya (zugleich a) [Spr. 2501.] śubhārtha [Bhāgavatapurāṇa 2, 1, 18.] aśubhaṃ vākyam [Spr. (II) 4922.] — g) rein: karmāpi dvividhaṃ jñeyamaśubhaṃ śubhameva ca . aśubhaṃ dāsakarmoktaṃ śubhaṃ karmakṛtāṃ smṛtam [Mitākṣarā 267, 10. fgg.] —

2) m. a) angeblich Wasser [das 1, 12]; vgl. z. B. [Sāyaṇa] zu [Ṛgveda 7, 82, 5.] — b) ein best. Yoga (der 23te im viṣkambhādi [Śabdakalpadruma]) [Hemacandra’s Anekārthasaṃgraha 2, 313] (yuga fehlerhaft). [Medinīkoṣa] [Koṣṭhīpradīpa im Śabdakalpadruma] yoga [Oxforder Handschriften 86,a,41.] — c) Ziegenbock [COLEBR.] und [Loiseleur Deslongchamps] zu [Amarakoṣa 2, 9, 76.] schlechte v. l. für stubha. — d) Nomen proprium eines Mannes gaṇa tikādi zu [Pāṇini’s acht Bücher 4, 1, 154.] [Kathāsaritsāgara 123, 92.] eines Autors [Verz. d. Tüb. H. 13.] —

3) f. ā a) light, lustre [WILSON] nach [Śabdaratnāvalī] = śobhā, kānti und icchā [Śabdakalpadruma] angeblich nach [Medinīkoṣa]; hier beginnt aber mit śobhā ein neuer Artikel. — b) in der Astrol. Bez. des 9ten Hauses [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka 1, 15.] — c) Bez. verschiedener Pflanzen und Stoffe: = śamī, priyaṅgu, śvetadūrvā; vaṃśarocanā, gorocanā [Rājanirghaṇṭa im Śabdakalpadruma] — d) Götterhalle (devasabhā) [Śabdaratnāvalī im Śabdakalpadruma] — e) = khasaṃcāripura [Medinīkoṣa]; vgl. saubha. — f) ein best. Metrum: ˘ ¯ ˘ ¯ ¯ ˘ ˘ ¯ ˘ ¯ ¯ + 3 Mal {Ç}{¯ ¯ ˘ ¯ ¯ ˘ ˘ ¯ ˘ ¯ ¯ [Journ. of the Am. Or. S. 6, 514.] — g) Nomen proprium einer Freundin der Umā [Śabdamālā im Śabdakalpadruma] —

4) n. [Amarakoṣa 3, 6, 3, 23.] aśubha n. ebend. [Trikāṇḍaśeṣa 3, 5, 7.] a) Anmuth, Lieblichkeit: gītavāditranirghoṣaṃ śrutvā śubhasamanvitam (so ist wohl zu lesen st. samanvitā) . kathaṃ kravyādasiṃhānāṃ śabdaṃ śroṣyatyaśobhanam .. [Rāmāyaṇa 2, 61, 6.] — b) Wohl, Wohlfahrt, Heil, Glück [Amarakoṣa 1, 1, 4, 3.] [Trikāṇḍaśeṣa 1, 1, 113. 3, 4, 1] (als indecl.). [Hemacandra’s Abhidhānacintāmaṇi 86.] [Hemacandra’s Anekārthasaṃgraha] [Medinīkoṣa] [Halāyudha 1, 122.] kāma [Kauśika’s Sūtra zum Atuarvaveda 72.] kāmyā [Trikāṇḍaśeṣa 2, 7, 27.] [Suśruta 1, 104, 19.] [Spr. (II) 301. 1138. 2551. 3466. 3776. 3913.] [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 23, 1. 71, 7. 9.] [Kathāsaritsāgara 124, 113.] śubhaṃ bhūyāt [Śākuntala 113, 14.] śubhamastu [Hitopadeśa 54, 17.] sarvajagatām [78, 1.] śubheṣu im Glück [Śākuntala 183.] priye śubhāni kāryāṇi dveṣye pāpāni caiva ha Angenehmes, Erfreuliches [Spr. (II) 3033.] a Weh, Unheil, Unglück [Amarakoṣa 3, 4, 9, 38.] [Halāyudha 5, 18.] [Suśruta 1, 104, 19.] [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 23, 1. 48, 1.] [Kathāsaritsāgara 124, 113.] — c) Gutes, ein gutes Werk (in ethischem Sinne) [Spr. 3001. fg. (II) 5189.] pākaḥ śubhasya [4017.] phala [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 33, 1.] [Kathāsaritsāgara 28, 114.] śubhāni (so zu lesen st. śubhān) [Sânkhya Philosophy 19.] a Böses, ein böses Werk, Sünde [Hemacandra’s Abhidhānacintāmaṇi 1380.] [Halāyudha 3, 5.] [The Śatapathabrāhmaṇa 2, 4, 2, 6.] [Bhagavadgītā 4, 16. 9, 1.] [Spr. (II) 5189.] [Kathāsaritsāgara 28, 114.] aśubhāni [Vopadeva’s Grammatik 3, 143.] — d) eine best. Heilpflanze, = padmakāṣṭha [Rājanirghaṇṭa im Śabdakalpadruma] — Vgl. apramāṇaśubha (so zu lesen st. śubh), parītta (unter parītta) und śaubhāyani.

context information

Sanskrit, also spelled संस्कृतम् (saṃskṛtam), is an ancient language of India commonly seen as the grandmother of the Indo-European language family (even English!). Closely allied with Prakrit and Pali, Sanskrit is more exhaustive in both grammar and terms and has the most extensive collection of literature in the world, greatly surpassing its sister-languages Greek and Latin.

Discover the meaning of shubha or subha in the context of Sanskrit from relevant books on Exotic India

See also (Relevant definitions)

Relevant text

Like what you read? Consider supporting this website: