Sara, Śāra, Shara, Sāra, Ṣaṟā: 56 definitions

Introduction:

Sara means something in Buddhism, Pali, Hinduism, Sanskrit, Jainism, Prakrit, the history of ancient India, Marathi, Hindi, biology, Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.

Sara has 56 English definitions available.

The Sanskrit terms Śāra and Ṣaṟā can be transliterated into English as Sara or Shara, using the IAST transliteration scheme (?).

Alternative spellings of this word include Saar.

Languages of India and abroad

Sanskrit dictionary

[Deutsch Wörterbuch]

Source: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Böhtlingk and Roth Grosses Petersburger Wörterbuch

Śara (शर):—1. (von 1. śar) m. [Pāṇini’s acht Bücher 3, 3, 57, Scholiast] (parox.).

1) Rohr überh., insbes. Saccharum Sara Roxb. (zu Pfeilen verwandt) [Yāska’s Nirukta 5, 4.] [Amarakoṣa 2, 4,5, 27.] [Hemacandra’s Abhidhānacintāmaṇi 1192.] [Anekārthasaṃgraha 2, 459. fg.] [Medinīkoṣa r. 87.] [Halāyudha 2, 36.] [Ṛgveda 1, 191, 3.] [Atharvavedasaṃhitā 1, 2, 1. 3, 1.] vi te.madaṃ śa.amiva pātayāmasi [4, 7, 4.] kṣi.raṃ śa.a iva bhajyantām [8, 8, 4.] [The Śatapathabrāhmaṇa 1, 2, 4, 1.] śareṣikā [3, 1, 3, 13.] barhis [14, 9, 4, 11.] [Taittirīyasaṃhitā 5, 2, 6, 2. 6, 1, 3, 3.] [Kauśika’s Sūtra zum Atuarvaveda 47. fg.] [Kātyāyana’s Śrautasūtrāṇi 25, 7, 17.] [GṚHYAS. 1. 94.] [Manu’s Gesetzbuch 8, 247.] [Rāmāyaṇa 2, 96, 44. 52.] [Rāmāyaṇa Gorresio 2, 30, 13.] [Suśruta 1, 27, 20. 35, 12. 96, 13.] kāṇḍa [333. 20.] pāṭitapāda [Kathāsaritsāgara 74, 107.] [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 53, 97.] kṣāra [54, 113. 95, 5.] darbhaśaram gaṇa gavāśvādi zu [Pāṇini’s acht Bücher 2, 4, 11.] pāṇḍura [Raghuvaṃśa 14, 26.] kāṇḍapāṇḍu [Mālavikāgnimitra 43.] kāṇḍāpāṇḍu [Śiśupālavadha 11, 30.] gaura [Rāmāyaṇa 4, 39, 14] (vgl. śaṇagaura [Mahābhārata 3, 16350]). —

2) Pfeil [Amarakoṣa 2, 8, 2, 55. 3, 4, 1, 2.] [Trikāṇḍaśeṣa 2, 8, 52.] [Hemacandra’s Abhidhānacintāmaṇi 778.] [Hemacandra’s Anekārthasaṃgraha] [Medinīkoṣa] [Halāyudha 2, 308. 311. 5, 5.] [Muṇḍakopaniṣad 2, 2, 3.] [Manu’s Gesetzbuch 3, 44.] dhanuḥśarāṇāṃ kartā [160.] [Mahābhārata 3, 12225. 15657. 15731.] [Rāmāyaṇa 1, 1, 64.] śaramuddhṛtya [2, 63, 22.] [Meghadūta 49.] [Raghuvaṃśa 1, 61.] śaraṃ niṣaṅgāduddhartum [2, 30. 3, 56.] [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 26, 9. 58, 33.] [Dhūrtasamāgama 66, 11.] [Pañcatantra 224, 11.] [Hitopadeśa 34, 20.] smara [39, 22.] [Kathāsaritsāgara 4, 8.] vākśarāḥ [Rāmāyaṇa 2, 35, 3.] am Ende eines adj. comp. (f. ā) [Kathāsaritsāgara 39, 170.] kariṣyamāṇaḥ saśaraṃ śarāsanam [Raghuvaṃśa 3, 52.] —

3) Bez. der Zahl fünf (wegen der fünf Pfeile des Liebesgottes) [WEBER, Nakṣ. 2, 382.] [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 8, 20.] [GAṆIT.] [MADHYAM. 5.] [Sāhityadarpana 264]; vgl. śarāgni 2). —

4) sinus versus [Algebra 89.] [GAṆIT.] [TRIPRAŚN. 58] nebst Comm. [GOLĀDH.] [GOLAB. 16.] [GRAHAṆAV. 29.] [DṚKK. 10.] [GAṆIT.] [GRAHACCH. 2.] Bei [ĀRYABHAṬA 2, 17] sowohl sinus versus, als auch der ganze Durchmesser nach Abzug des sinus versus.

5) Bez. einer best. Constellation, wenn nämlich alle Planeten in den Häusern 4, 5, 6 und 7 stehen, [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka 12, 15.] —

6) Nomen proprium eines Mannes [Ṛgveda 1, 116, 22. 8, 59, 13. fg.] eines Asura [Harivaṃśa 217] (nach der Lesart der neueren Ausg. st. śuka der älteren). [2288.] — Vgl. ku, kusuma, pañca, parṇa, puṣpa, bhīma, mahā, rāma, sthūla, hari .

--- OR ---

Śara (शर):—2. m. = śaras Rahm [Hemacandra’s Anekārthasaṃgraha 2, 459. fg.] [Medinīkoṣa r. 87.] sara [Ratnamālā im Śabdakalpadruma] — Vgl. kṣīra .

--- OR ---

Śara (शर):—3. n. Wasser [Hemacandra’s Anekārthasaṃgraha 2, 459.] [Medinīkoṣa r. 87.]

--- OR ---

Śāra (शार):—[Pāṇini’s acht Bücher 3, 3, 21, Vārttika von Kātyāyana. 2] (vgl. [Pāṇini’s acht Bücher 6, 1, 159).] m. f. (ī) [Trikāṇḍaśeṣa 3, 5, 19.]

1) adj. bunt, scheckig [Pāṇini’s acht Bücher 3, 3, 21. Vārttika von Kātyāyana. 2.] [Amarakoṣa 3, 4, 25, 168.] [Hemacandra’s Anekārthasaṃgraha 2, 461.] [Medinīkoṣa r. 90.] [Halāyudha 4, 56.] palita [Daśakumāracarita 60, 5.] Vgl. kṛṣṇa und sāra . —

2) m. a) ein beim Würfelspiel gebrauchter Stein, - Figur [Hemacandra’s Abhidhānacintāmaṇi] [?487.Hemacandra’s Anekārthasaṃgraha Medinīkoṣa] kālaḥ kālyā bhuvanaphalake krīḍati prāṇiśāraiḥ [Spr. 2294.] pramādadatta [Daśakumāracarita 70, 4.] — b) Wind [Pāṇini’s acht Bücher 3, 3, 21, Vārttika von Kātyāyana. 2.] [Amarakoṣa] [Hemacandra’s Anekārthasaṃgraha] [Medinīkoṣa] — c) nom. act. von śar, = hiṃsana [ŚABDĀRTHAK.] bei [WILSON.] —

3) f. ī a) =

2) a) [Śabdaratnāvalī im Śabdakalpadruma] (sārī). — b) Kuśa-Gras [ŚABDĀRTHAK.] bei [WILSON.]

--- OR ---

Sara (सर):—1. (von sar)

1) adj. a) flüssig: ṛ.asya.sāmansa.amā.apantī [Vājasaneyisaṃhitā 22, 2.] — b) in der Medicin laxativ [Suśruta 1, 151, 8. 175, 2. 181, 10. fg. 2, 45, 19.] [VĀGBH. 1, 6, 16.] f. ā [Rājavallabha im Śabdakalpadruma] Hierher vielleicht sara = lavaṇa salzig [Hemacandra’s Abhidhānacintāmaṇi 1388.] — c) am Ende eines comp. (f. ī) gehend [Pāṇini’s acht Bücher 3, 2, 18. fg.] [Vopadeva’s Grammatik 26, 47.] —

2) m. a) Gang [Medinīkoṣa r. 95.] — b) Schnur: mauktika [UTTARAR. 18, 6 (24, 14).] muktāmaṇi [13, 9 (18, 6)]; vgl. maṇi und prati . — c) in der Prosodie ein kurzer Vocal [Colebrooke 2, 151.] —

3) f. ā a) nom. act. [Vopadeva’s Grammatik 26, 192.] — b) Bach: sa.ā pata.riṇī bhū.vā [Atharvavedasaṃhitā 5, 5, 9.] [Taittirīyasaṃhitā 4, 2, 6, 2] [?(Ṛgveda und Vājasaneyisaṃhitā] sīrā). sarā und sarī Wasserfall [BHARATA im Dvirūpakoṣa] nach [Śabdakalpadruma]; vgl. sari . — c) Paederia foetida Lin. [Rājanirghaṇṭa im Śabdakalpadruma] —

4) n. = saras Teich [UJJVAL.] zu [Uṇādisūtra 4, 188.] in sarodapānānām [Mahābhārata 14, 1225] und saropānte [Pañcatantra 131, 15] ist eine unregelmässige Contraction anzunehmen. — Vgl. agra, agrataḥ, agre, apsara, khaṇḍa, jambu, punaḥ, puraḥ, pūrva, prāgra, bindu, maṇi, matsara, vadhūsarā, vegasara, sarva, sva . Was bedeutet aber sara in praṇamitasaramartya [Mārkāṇḍeyapurāṇa 104,] [39]?

--- OR ---

Sara (सर):—2. m.

1) = 1. śara

1) [Suśruta 2, 53, 8.] —

2) = 1. śara

2) [Trikāṇḍaśeṣa 2, 8, 52.] —

3) = 2. śara [Medinīkoṣa r. 95.]

--- OR ---

Sāra (सार):—1. (von sar) m.

1) Lauf, Gang in sārin und pūrva . —

2) = prasāra Ausstreckung: sarvāṅgulyagra [KĀLACAKRA 3, 187.]

--- OR ---

Sāra (सार):—2. (sāra [Pāṇini’s acht Bücher 3, 3, 17]; vgl. [6, 1, 159])

1) m. n. gaṇa ardharcādi zu [Pāṇini’s acht Bücher.2,4,31.] [Siddhāntakaumudī 249,b,4.] am Ende eines adj. comp. f. ā . a) die inneren festen Bestandtheile eines Körpers: kha.i.asya Kernholz [Ṛgveda 3, 53, 19.] khadira, śāla [Pāṇini’s acht Bücher 3, 3, 17, Scholiast] tindukasāreṇa nirmitaḥ paryaṅkaḥ [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 79, 11.] abhyantaragataiḥ sārairyathā tiṣṭhanti bhūruhāḥ . asthisāraistathā dehāḥ [Suśruta 1, 339, 18.] [Śārṅgadhara SAṂH. 1, 5, 4.] asthīni na vinaśyanti sārāṇyetāni dehinām [Suśruta 1, 339, 21.] sārāṇi von Früchten neben rasa und tvac vielleicht Kerngehäuse [Mahābhārata 3, 10064.] sāra m. = sthira [Pāṇini’s acht Bücher 3, 3, 17.] = sthirāṃśa [Amarakoṣa 3, 4, 25, 173.] [Hemacandra’s Anekārthasaṃgraha 2, 466.] [Medinīkoṣa r. 96.] = atidṛḍha [Śabdaratnāvalī im Śabdakalpadruma] — b) Festigkeit, Härte; Stärke, Kraft: bhujayoḥ sāramarpaya [Mahābhārata 1, 6029. 5, 1991.] [Bhāgavatapurāṇa 5, 1, 29.] sthita [Suśruta 1, 188, 3.] dharitrīdharaṇakṣama eines Berges [Kumārasaṃbhava 1, 17.] gurubhiḥ padanyāsaiḥ desgl. [6, 50. Kāma’s 3, 13.] akhilasārasaṃbhṛta Viṣṇu als Zwerg [Bhāgavatapurāṇa 8, 18, 20.] yadi vaḥ pradhane śraddhā sāraṃ vā kṣullakā hṛdi [6, 11, 5.] adrākṣamahametatte hṛtsāraṃ mahadadbhutam [7, 3, 18.] āhārasya die nährende Kraft [Suśruta 1, 43, 5. 247, 21.] [Śārṅgadhara SAṂH. 1, 6, 4.] sāroddharaṇadūṣita (māṃsa) [Mārkāṇḍeyapurāṇa 34, 56.] sāra (sārā Padap., wohl für sāram) ṛṣa.hāṇām die zeugende Kraft [Atharvavedasaṃhitā 4, 4, 4.] vāksāra die Kraft der Rede, Beredsamkeit [VARĀH.][BṚH. S. 2, S. 4, Z. 18. fg.] am Ende eines adj. comp.: vajrasamāna ein Mann [Mahābhārata 1, 7076.] mahendrādisamāna [Raghuvaṃśa 6, 54.] mahābhujau giriśṛṅgasārau [Rāmāyaṇa 6, 37, 64.] bhuje bhujagendrasamānasāre [Raghuvaṃśa 2, 74.] nala die Härte (d. i. Weichheit, Schwäche) des Rohrschilfs habend [Mahābhārata 12, 11156.] utpalapattra [Raghuvaṃśa 6, 42.] sarvātirikta (ātman) [1, 14.] vapuḥ sasāram [Kumārasaṃbhava 5, 19.] dṛṣṭa [Spr. (II) 6212] (gajendra). [Raghuvaṃśa 11, 47] (vīryaśulka). dṛṣṭistṛṇīkṛtajagattrayasattvasārā [UTTARAR. 111, 17 (151, 1] [?= Sāhityadarpana 38, 10).] ajāta [Rāmāyaṇa Gorresio 1, 39, 17.] abhedya [Rājataraṅgiṇī 4, 298.] kṣīṇa [Mahābhārata 13, 281.] gṛhīta [Bhāgavatapurāṇa 5, 14, 19.] ātta [6, 10, 29.] smaranunna [10, 21, 12.] mahā fest, stark: Bogen [Rāmāyaṇa 2, 100, 19.] alpa schwach [Spr. (II) 1952.] [KĀM. NĪTIS. 11, 8.] hṛtasārā sudhā berauschende Kraft [Rāmāyaṇa 2, 61, 18.] sāra m. = sthāman [Halāyudha 5, 67.] = bala [Amarakoṣa 2, 4, 12.] [Hemacandra’s Anekārthasaṃgraha] [Medinīkoṣa] — c) Werth: sāratas [Manu’s Gesetzbuch 8, 405.] [Yājñavalkya’s Gesetzbuch 2, 275.] (vijñātaḥ) rājñā himavataḥ sāro rājñaḥ sāro himādriṇā [Raghuvaṃśa 4, 79.] puruṣārtha [Bhāgavatapurāṇa 3, 13, 49.] mahā adj. werthvoll, kostbar [Rāmāyaṇa 3, 72, 1. 4, 33, 15. 43, 33.] alpa adj. von geringem Werth [Manu’s Gesetzbuch 11, 164.] gata adj. werthlos geworden, nichtig [Spr. (II) 2067. 6122.] — d) Vermögen, Besitz, Reichthum; neutr. [Hemacandra’s Abhidhānacintāmaṇi 191.] [Hemacandra’s Anekārthasaṃgraha] [Medinīkoṣa] [Halāyudha 1, 80.] masc. [5, 67.] sārāparādhau [Manu’s Gesetzbuch 8, 126. 9, 262.] karaṃ dāpayāmāsa sāragrahaṇapūrvakam [Mārkāṇḍeyapurāṇa 122, 10.] sārāpahāramakarotparihāsapurasya [Rājataraṅgiṇī 5, 160.] sāratas [Daśakumāracarita 70, 13.] am Ende eines adj. comp.: naikakoṭi [75, 13.] sāvitrīmātra [Manu’s Gesetzbuch 2, 118.] gāmāttasārām [Raghuvaṃśa 5, 26.] — e) Kern so v. a. Hauptsache, Quintessenz, das Beste, Werthvollste, etwas Werthvolles: etatsāram (kāmaḥ) — dharmārthāvatra saṃsthitau [Mahābhārata 12, 6244.] sāraṃ tato grāhyam [Spr. (II) 243.] sarvataḥ sāramādadyāt [459.] atra na kimapi sāramaṇīyaḥ [554. 777. 1794. 2347. 2954. 5699. 5776. 6605. 6639. fg. 7211.] sāra iti (besser als ratnamiti) [Vikramorvaśī 143, v. l.] [Kathāsaritsāgara 28, 16. 34, 190. 39, 213.] [Sāhityadarpana 23, 17.] [Mārkāṇḍeyapurāṇa 18, 43.] [Vetālapañcaviṃśati] in [Lassen’s Anthologie (III) 16, 16.] [Bhāgavatapurāṇa 1, 1, 11. 4, 18, 2. 13.] [SARVADARŚANAS. 158, 20.] sārātsāraṃ vadasva naḥ [Oxforder Handschriften 7], a, [No. 42.] apām [Raghuvaṃśa 10, 10. 53.] kṛtsnasya jagataḥ [Rāmāyaṇa 5, 12, 27.] dharmasya [Kathāsaritsāgara 33, 34.] dṛṣṭaḥ sārastasyāḥ (so ist zu lesen) puro bhavān [54, 62.] tat sarvavedetihāsānāṃ sāraṃ sāraṃ samuddṛtam [Bhāgavatapurāṇa 1, 3, 41.] [PAÑCAR. 1, 15, 13.] sarvamantreṣu sāraśca mantrarājaḥ prakīrtitaḥ [2,3,104.] [Oxforder Handschriften 252,b, No. 626, Z. 4.] kathāmeva kathāsu sāram . uddhṛtya puṣpebhya iva [Bhāgavatapurāṇa 3, 5, 15.] mārgaṇam [Spr. (II) 4823.] sārādānaṃ ṣaṭpadavat [Kapila 4, 13.] śūnya [Spr. (II) 2919.] saṃgraha [Cāṇakya 1.] grāhin [Rāmāyaṇa 3, 72, 1.] darśin [5, 84, 7.] sārārthin [Mahābhārata 4, 1567.] samudra [2, 1893.] kathāsāro hi sā (kathā) matā [12, 12711.] loka [14, 597.] trivarga (dharma) [Kumārasaṃbhava 5, 31.] muktā [Raghuvaṃśa 4, 50.] [PAÑCAR. 1, 4, 54. 7, 49. 11, 13.] veda, yajña, sāma [4, 3, 50.] ācāra [Rājataraṅgiṇī 4, 344.] mandira [Spr. (II) 473.] sakalārthaśāstra [Pañcatantra Pr. 3.] jīvaloka [49, 4.] samastavastusaṃbhāra [157, 22.] [Dhūrtasamāgama 88, 1.] vastusārāṇām [Bhāgavatapurāṇa 2, 6, 4. 10, 6, 7.] am Ende eines adj. comp.: hṛta [Rāmāyaṇa 2, 33, 18.] [Rāmāyaṇa] [Gorresio 2, 36, 12.] upātta [Mālavikāgnimitra 22, 19.] ātta [Bhāgavatapurāṇa 3, 15, 23.] sāra m. = śreṣṭha [Hemacandra’s Anekārthasaṃgraha] [Halāyudha 5, 67.] — f) das Vorwaltende, Hauptsache am Ende eines adj. comp. (vgl. den Gebrauch von para): tūṣṇīṃ [Aitareyabrāhmaṇa 2, 31.] prīti (kāma) [Mahābhārata 2, 153.] [Rāmāyaṇa] [Gorresio 2, 109, 61.] kṣamā [Harivaṃśa 15624. fg.] dharma [Rāmāyaṇa 2, 33, 15.] [Spr. (II) 3113.] [WEBER, Rāmatāpanīya Upaniṣad 338.] [Śrutabodha 20.] [Spr. (II) 2789. 3738. 4253. 6233. 6985.] [Gītagovinda 5, 8.] [Kathāsaritsāgara 40, 48.] [Viṣṇupurāṇa 1, 9, 22.] [Bhāgavatapurāṇa 1, 19, 19. 3, 5, 45. 6, 9, 50. 8, 16,] [?60.Caurapañcāśikā 5. 33.] — g) ein dem Temperamente eines Menschen zu Grunde liegender Hauptbestandtheil des Körpers: es werden deren acht oder auch nur sieben angenommen: sattva (fehlt bei [VARĀH.]), śukra, majjan, asthi, medas, māṃsa, rakta und śukra [Suśruta 1, 125, 11. 126, 18.] tvaksāra adj. [127, 3.] [CARAKA 3, 8.] [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 68, 1. 96. 69, 21.] rakta adj. [68, 97.] māṃsa adj. [100.] [LAGHUJ. 2, 13. fgg.] — h) Bestandtheil überh.: pañca adj. (peya) [Suśruta 2, 421, 5.] — i) das Rechte, Richtige; neutr. = nyāyya [Amarakoṣa] [Hemacandra’s Anekārthasaṃgraha] [Medinīkoṣa] naitatsāram Comm. zu [Taittirīyasaṃhitā] [Prātiśākhya 14, 5.] tadasāram zu [1, 21.] — k) Nektar: yattatrotpatsyate sāraṃ tatpāsyāmaḥ [Rāmāyaṇa Gorresio 1, 46, 19.] sāraṃ juṣāṃ caraṇayoḥ [Bhāgavatapurāṇa 7, 6, 25.] am Ende eines adj. comp.: nirviṣṭasārāṃ pitṛbhirhimāṃśorantyāṃ kalām [Raghuvaṃśa 14, 80.] — l) Seim [Kapila 4, 13.] [Bhāgavatapurāṇa 1, 18, 7.] — m) saurer Rahm [Suśruta 2, 378, 6.] dadhnā sasāreṇa [441, 8.] sāra n. = dadhyuttara [Śabdacandrikā im Śabdakalpadruma] — n) verdickter als Räucherwerk verwandter Pflanzensaft, Harz [Suśruta 1, 133, 9. 12. 183, 15. 2, 12, 15. 63, 1. 73, 21. 83, 14. fg. 119, 3. 175, 4. 468, 21.] [Śārṅgadhara SAṂH. 1, 1, 42.] Vgl. sārin . — o) Dünger [KṚṢIS. 8, 26.] vinā sāreṇa yaddhānyaṃ vardhate na phalatyapi [9, 3.] — p) ein Fürst, der einem andern im Kriege zu Hilfe kommt, Bundesgenosse [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 34, 22]; vgl. āsāra

3) in den Nachträgen. — q) Bez. des Gürtels bei den Maga [Oxforder Handschriften 33,b,30.] — r) m. in der Rhetorik eine Art Klimax: uttarottaramutkarṣo bhavetsāraḥ parāvadhiḥ [Kāvyaprakāśa 173,8] [?(331,15). Sāhityadarpana 731. KUVALAY. 113,a. PRATĀPAR. 103,b,3.] Beispiele [Spr. (II) 2347. 5776.] — Die Lexicographen kennen noch folgende nicht zu belegende Bedd. α) m. = majjan [Amarakoṣa 2, 4, 1, 12.] [Hemacandra’s Abhidhānacintāmaṇi 1121.] [Hemacandra’s Anekārthasaṃgraha] [Medinīkoṣa] [Halāyudha 2, 28. 5, 67.] = asthi [Hemacandra’s Abhidhānacintāmaṇi 626] (neutr. v. l.). = tvacisāra [1153, Scholiast] = vajrakṣāra [Rājanirghaṇṭa 6, 256.] = vāyu (vgl. śāra) [Jaṭādhara im Śabdakalpadruma] = roga [Dharaṇīkoṣa] ebend. = pāśaka (vgl. śāra) [Śabdaratnāvalī] ebend. — β) n. = jala [Hemacandra’s Anekārthasaṃgraha] [Medinīkoṣa] = navanīta [Rājanirghaṇṭa im Śabdakalpadruma] = lauha [Bhāvaprakāśa] ebend. = vipina [Śabdaratnāvalī] ebend. —

2) f. ā = kṛṣṇatrivṛtā [Śabdaratnāvalī im Śabdakalpadruma] = dūrvā (vgl. śārī) [Śabdacandrikā] ebend. —

3) f. ī der Vogel Sārikā und = pāśaka (vgl. śārī) [Śabdaratnāvalī im Śabdakalpadruma] = saptalā [Rājanirghaṇṭa im Śabdakalpadruma] —

4) adj. a) hart, fest, stark: druma [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 43, 58.] dāru [54, 118.] dhanuṣī [Rāmāyaṇa Gorresio 1, 77, 14.] puṅkha [Śākuntala 10.] gātra (yodha ed. Bomb.) [Mahābhārata 6, 3316.] [Suśruta 1, 151, 5.] [CARAKA 3, 8.] madhusūdana [Harivaṃśa 5794.] ye tu garbhāṅkurāḥ sārāstāndivyānparvatānviduḥ [11446] (die neuere Ausg. hat eine andere Lesart). bala Kerntruppen (Gegens. phalgu) [Mahābhārata 2, 1031. 5, 2205. 2516. fg. 5244.] [KĀM. NĪTIS. 18, 58. 19, 59.] [Spr. (II) 5966.] [Mārkāṇḍeyapurāṇa 122, 18.] — b) kostbar, werthvoll: sārābharaṇa [Daśakumāracarita 84, 11.] — c) der vorzüglichste, beste; = vara [Amarakoṣa 3, 4, 25, 173.] [Medinīkoṣa] sarvavedoddhṛtaḥ sāro mantraḥ [Oxforder Handschriften 106,a,32.] sūkta [Bhāgavatapurāṇa 4, 22, 17.] [PAÑCAR. 1, 5, 22.] — d) mit einem instr. voller: śukreṇa = śukrasāra adj. comp. Samen zum Hauptbestandtheil im Körper habend [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 69, 33.] — e) = śāra bunt, scheckig: maṇḍūkaḥ kṛṣṇaḥ sāraḥ (kṛṣṇasāraḥ?) kuhakaḥ [Suśruta 2, 290, 6.] sāraḥ śabalaḥ kṛṣṇaścāsau sāraśca kṛṣṇasāraḥ kṛṣṇamṛgaḥ [Mallinātha] zu [Kumārasaṃbhava 3, 36.] nicht schwarz und scheckig, sondern in dem das Schwarze vorwaltet.sāraniyuktaṃ [Harivaṃśa 4530] wohl fehlerhaft für sādhunirvyūhaṃ, wie die neuere Ausg. liest. Vgl. a (werthlos, nichtig auch [Mahābhārata 14, 597.] [Kathāsaritsāgara 36, 105.] [Bhāgavatapurāṇa 7, 5, 26]), aguru (das Harz der Aquilaria Agallocha [Suśruta 1, 183, 15. 2, 175, 4.] [Raghuvaṃśa 6, 8]), agra, adri, antaḥ (innerer Gehalt [Spr.(II) 350.] inwendig hart, fest [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka 3, 7]), ambhaḥ, artha, aśma, kaṃ, karka, kāla, kusuma, kṛṣṇa, kṣīra, gandha, gāyatri, giri, ghana, candana (auch [Rāmāyaṇa 2, 78, 6]), carma, takra, tantu, tantra, taru, tīkṣṇa, tṛṇa, tvak, tvaci, dravya, dhānya, naya, niḥ, nīti, piṅga, picchila, pīta, pīlu, puṇya, puṣkarasārī, puṣpa, prapañca, prayoga, prāṇa (Lebenskraft [Rājataraṅgiṇī 6, 368]), bahu, bindu, bimbi, bhadra, bhāgavata, bhāvasāraviveka, bhāvanāsārasaṃgraha, bhūta, bhūṣaṇasāradarpaṇa, majjā, maṇi, mada, manaḥ, mahā, māṃsa, mādhvasiddhānta, megha, moca, yajña, yathāsāram, yuddha, yoga, rakta, laghu, lokabindu, vajra, vasu, vākya, vāri, viveka, viśva, veda, veṣṭa, vaidyakasārasaṃgraha, vaiyākaraṇabhūṣaṇa (unter vaiyākaraṇabhūṣaṇa), vyavahāra, vyākhyā, śāla, śilā, śubha, śaila (auch [Kirātārjunīya 10, 14]), śyāma, śveta, sakalavedopaniṣat, saṃkṣipta (unter saṃkṣipta), saṃgīta, samara, samudra, sarva, sita, siddhānta .

--- OR ---

Sāra (सार):—2.

1) i) naitatsāram ebend. [8,21,b.]

context information

Sanskrit, also spelled संस्कृतम् (saṃskṛtam), is an ancient language of India commonly seen as the grandmother of the Indo-European language family (even English!). Closely allied with Prakrit and Pali, Sanskrit is more exhaustive in both grammar and terms and has the most extensive collection of literature in the world, greatly surpassing its sister-languages Greek and Latin.

Discover the meaning of sara in the context of Sanskrit from relevant books on Exotic India

See also (Relevant definitions)

Relevant text

Related products

Like what you read? Consider supporting this website: