Rah: 10 definitions

Introduction:

Rah means something in Hinduism, Sanskrit, Hindi. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.

Rah has 9 English definitions available.

Languages of India and abroad

Sanskrit dictionary

[Deutsch Wörterbuch]

Source: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Böhtlingk and Roth Grosses Petersburger Wörterbuch

Rah (रह्):—, rahati und rahayati verlassen, aufgeben [DHĀTUP. 17, 82. 32, 83. 35, 6.] rahati sukhaṃ dīnaḥ und rahayati śokaṃ dhīraḥ [DURGĀD. im Śabdakalpadruma] rahita verlassen, einsam; von einem Orte [Mahābhārata 6, 5824.] vana [Rāmāyaṇa 3, 52, 53. 66, 2.] rahite an einem einsamen Orte, im Geheimen [Mahābhārata 1, 3407. 5, 7249. 7445.] [Rāmāyaṇa 3, 52, 6. 21. 54, 23. 59, 7. 4, 9, 70.] rahiteṣu (Gegens. ākuleṣu) dass. [3, 43, 34.] rahita verlassen —, getrennt —, frei von, ohne seiend, los; die Ergänzung im instr. [Vopadeva’s Grammatik 5, 10.] rahitā bhartṛbhiḥ sādhvyo na krudhyanti kadā ca na [Spr. 2593.] rahite bhikṣukairgrāme [Yājñavalkya’s Gesetzbuch 3, 59.] [Mahābhārata 3, 2673.] [Rāmāyaṇa 1, 70, 35. 2, 27, 20. 41, 18. 42, 25. 47, 17. 3, 52, 5. 4, 40, 67.] [Spr. 2021.] rahitā satkavitvena kīdṛśī vāgvidagdhatā [2817.] [Bhāgavatapurāṇa 1, 16, 31. 3, 9, 33. 7, 1, 37.] [Prabodhacandrodaja 43, 11.] [Halāyudha 2, 331.] im comp. vorangehend: layavikṣeparahitaṃ manaḥ [MAITRYUP. 6, 34.] svarūpa [Mahābhārata 12, 4270.] sadvṛtta [Rāmāyaṇa Gorresio 1, 6, 13.] [Suśruta 1, 230, 5.] [Śrutabodha 18.] [Spr. 157, v. l. 568. 729. 1138. 2356. 4733.] [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 43, 59. 54, 6. 68, 4. 56. 115. 70, 2. 103, 10.] [Kathāsaritsāgara 4, 45.] [Rājataraṅgiṇī 3, 186.] [Dhūrtasamāgama] in [Lassen’s Anthologie 70, 10.] [Bhāgavatapurāṇa 10, 38, 11.] [Vedānta lecture No. 123.] [Sāhityadarpana 2, 80.] [Hitopadeśa 30, 2.] [Bhaṭṭikavya 2, 14. 10, 58.] [Hemacandra’s Abhidhānacintāmaṇi 2. 1120.] verlassen, aufgegeben, fehlend, nicht da seiend am Anf. eines adj. comp.: rahitāsura (āsura = asurabhāva) [Bhāgavatapurāṇa 7, 4, 33.] ratnacayān -śiloccayān [Kirātārjunīya 5, 10.] — vi verlassen: notsahe tvāṃ virahituṃ śūnye ham [Rāmāyaṇa 3, 51, 17.] na virahayedācāryam [Śāṅkhāyana’s Gṛhyasūtrāṇi 4, 11.] (raviḥ) virahayanmalayādrim [Raghuvaṃśa ed. Calc. 9, 26.] tvā virahayya [Bhāgavatapurāṇa 6, 11, 25.] tvarāvirahitāsanā eiligst den Sitz verlassend [Śiśupālavadha 9, 75.] virahita = vinākṛta [Trikāṇḍaśeṣa 3, 1, 19.] [Hārāvalī 206.] getrennt, allein stehend [Rāmāyaṇa 3, 59, 3.] avirahitau daṃpatī bhūyāstām ungetrennt [Vikramorvaśī 86, 11.] getrennt —, frei von, ohne seiend, los; die Ergänzung im instr. [Mahābhārata 3, 2355.] [Rāmāyaṇa] [Gorresio 2, 35, 31. fg. 3, 52, 7.] [Suśruta 1, 229, 14.] [Vikramorvaśī 114.] arthoṣmaṇā virahitaḥ puruṣaḥ [Spr. 1019. 2021, v. l.] dharmavrataiḥ [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 15, 23.] [Kirātārjunīya 5, 6.] [Bhāgavatapurāṇa 4, 12, 6.] avirahitamanekenāṅkabhājā phalena [Kirātārjunīya 5, 52.] im gen.: na tadasti vinā (überflüssig) deva yatte virahitaṃ hare [Harivaṃśa 14966.] im comp. vorangehend: śraddhā (yajña) [Bhagavadgītā 17, 13.] [SĀṂKHYAK. 72.] [Spr. 1091. 1138, v. l.] [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 68, 2.] — Vgl. viraha .

--- OR ---

Rah (रह्):—, rahati trennen [Spr. (II) 3478, v. l.] — caus. verlassen, im Stich lassen: rahayatyāpadupetamāyatiḥ [Spr. (II) 6149.]

Source: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Sanskrit-Wörterbuch in kürzerer Fassung

Rah (रह्):—, rahati

1) trennen , scheiden.

2) *verlassen , aufgeben. — Caus. rahayati

1) verlassen , im Stick lassen.

2) veranlassen Etwas (Acc.) aufzugeben [Bālarāmāyaṇa 289,10.] —

3) rahita — a) verlassen , einsam (Ort). rahite und rahiteṣu an einem einsamen Orte , im Geheimen. — b) getrennt — , geschieden — , frei von , ohne — seiend , — las ; die Ergänzung im Instr. oder im Comp. vorangehend. — c) am Anf. eines adj. Comp. verlassen , aufgegeben , so v.a. fehlend , nicht da seiend. — Intens. rārahāṇa gehört zu raṃh — Mit vi Caus. —

1) verlassen.

2) virahita — a) verlassen. — b) getrennt , allein stehend. — c) getrennt — , frei von , ohne — seiend , -los ; die Ergänzung im Instr. , Gen. (ausnahmsweise) oder im Comp. vorangehend. — d) virahitāt mit Ausnahme von (Gen.) [Kāraṇḍavyūha 48,14.]

context information

Sanskrit, also spelled संस्कृतम् (saṃskṛtam), is an ancient language of India commonly seen as the grandmother of the Indo-European language family (even English!). Closely allied with Prakrit and Pali, Sanskrit is more exhaustive in both grammar and terms and has the most extensive collection of literature in the world, greatly surpassing its sister-languages Greek and Latin.

Discover the meaning of rah in the context of Sanskrit from relevant books on Exotic India

See also (Relevant definitions)

Relevant text

Related products

Like what you read? Consider supporting this website: