Hina, Hīna, Hiṅa: 24 definitions

Introduction:

Hina means something in Buddhism, Pali, Hinduism, Sanskrit, Marathi, Jainism, Prakrit, Hindi, biology. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.

Hina has 24 English definitions available.

Alternative spellings of this word include Heen.

Images (photo gallery)

Languages of India and abroad

Sanskrit dictionary

[Deutsch Wörterbuch]

Source: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Böhtlingk and Roth Grosses Petersburger Wörterbuch

Hina (हिन):—indecl. = 2. hi. sa hi.āyamasma.uḥ [Ṛgveda 6, 48, 2.]

--- OR ---

Hīna (हीन):—(partic. von 2. )

1) adj. = tyakta u.s.w. [Amarakoṣa 3, 2, 56.] [Hemacandra’s Abhidhānacintāmaṇi 1475.] = garhya und ūna [Amarakoṣa 3, 4, 18, 130.] [Medinīkoṣa Nalopākhyāna 26.] = kadarya [Halāyudha 2, 192.] a) verlassen: jā.ā tapyate kita.asya hī.ā [Ṛgveda 10, 34, 10.] — b) zurückbleibend hinter, zurückgesetzt, untergeordnet, niedriger stehend, nachstehend: sa hīna ivāmanyata er sah, dass er sich nicht messen könne, [Pañcaviṃśabrāhmaṇa 14, 5, 15.] yo hīna ānujāvara iva syāt [16, 4, 2. 17, 1, 2. 20, 11, 4.] der linke Fuss [Śāṅkhāyana’s Śrautasūtrāṇi 4, 12, 3.] [Taittirīyabrāhmaṇa 1, 5, 12, 3.] [Aitareyabrāhmaṇa 1, 11.] yo vai puṇyo hīno nuprepsuḥ syāt herabgekommen [Aśvalāyana’s Śrautasūtrāni 10, 2, 2.] [Kātyāyana’s Śrautasūtrāṇi 22, 2, 19.] von Personen, die dem Stande oder der Bildung nach niedriger stehen, [Pāṇini’s acht Bücher 1, 4, 86.] [Vopadeva’s Grammatik 5, 7.] [Manu’s Gesetzbuch 3, 107. 4, 245. 10, 31.] [Yājñavalkya’s Gesetzbuch 2, 168. 289.] [Spr. (II) 5629. 6544. 7402. 7405.] [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 53, 12.] [BṚH. 20, 4.] [Mārkāṇḍeyapurāṇa 125, 12.] sthānena [Rāmāyaṇa Gorresio 2, 113, 16.] dhanahīno na hīnaḥ, vidyāratnena yo hīnaḥ sa hīnaḥ sarvavastuṣu [Spr. (II) 3057.] jāti [Manu’s Gesetzbuch 3, 15.] [Yājñavalkya’s Gesetzbuch 2, 43.] [Spr. (II) 1468.] varṇa [5170.] buddhi, guṇa [Rāmāyaṇa Gorresio 2, 113, 16.] schwächer: śatru [Yājñavalkya’s Gesetzbuch 1, 347.] [Spr. (II) 7613.] daṇḍo hīneṣu pātyaḥ [Rāmāyaṇa 5, 81, 39.] unterlegen im Process [Yājñavalkya’s Gesetzbuch 2, 16. 18.] mit abl. niedriger stehend als, Jmd untergeordnet [Pāṇini’s acht Bücher 1, 4, 86, Scholiast] schlimmer als [Mārkāṇḍeyapurāṇa 121, 18.] geringer als: hīnādhikaṃ svamānāt [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 53, 15.] hīnatara schlechter: loka [Muṇḍakopaniṣad 1, 2, 10.] — c) unvollständig, mangelhaft, ungenügend, fehlend, mangelnd, unterblieben: yaddhīnaṃ yajñasya [The Śatapathabrāhmaṇa 11, 1, 8, 6.] [Ṣaḍviṃśabrāhmaṇa 2, 7. 8.] hīne pāde wenn der Pāda unvollständig angegeben ist [Aśvalāyana’s Śrautasūtrāni 1, 1, 18.] hīnātiriktagātra [Manu’s Gesetzbuch 3, 242.] cakṣus [Rāmāyaṇa 2, 64, 9.] vyañjanā [10.] rūpā, sattvā [5, 13, 69.] vīrya [Spr. (II) 6058.] [Śārṅgadhara SAṂH. 1, 1, 29.] darśanasāmarthya [Rājataraṅgiṇī 5, 219.] saṃmārjana [Rāmāyaṇa 2, 33, 20.] yajña [Manu’s Gesetzbuch 11, 12.] karman [16.] [Mahābhārata 6, 2917.] kriya [Manu’s Gesetzbuch 3, 7.] pratijñā [Mahābhārata 7, 2834.] [Harivaṃśa 6691. 8122.] [Rāmāyaṇa 2, 109, 8.] śvāsanāda [Prātiśākha zum Atharvaveda 1, 43.] svara lautlos [Suśruta 2, 262, 1.] svaratā [1, 118, 8.] mantro hīnaḥ svarataḥ varṇato vā mangelhaft in Bezug auf [ŚIKṢĀ 52.] hīnodgata nicht ganz hervorgedrungen [Suśruta 1, 301, 7.] tarpita ungenügend — [Śārṅgadhara SAṂH. 3, 13, 45.] — d) überh. unter dem normalen Maasse u. s. w. zurückbleibend, klein, gering, wenig, schlecht u. s. w.: hīnānnavastraveṣa [Manu’s Gesetzbuch 2, 194.] mūlya [Yājñavalkya’s Gesetzbuch 2, 168.] lakṣaṇāni [Mahābhārata 3, 2784.] hīnāyus [Rāmāyaṇa 3, 8, 2.] hīnaṃ vidmaḥ [Spr. (II) 868.] carita [?5815. Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 4, 32. 26, 10. 47, 8. 61, 9. Hemacandra Yogaśāstra 4, 13.] uttama, hīna, sama [Manu’s Gesetzbuch 3, 107.] [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 68, 105.] hīna, madhyama, uttama [26, 7.] hīna, madhyama, jyeṣṭha [Śārṅgadhara SAṂH. 3, 1, 6.] hīnātiriktakāle zu früh oder zu spät [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 5, 25. 46, 52.] hīnādhike (sc. kāle) dass. [42, 5.] ahīna vorzüglich [69, 3.] [Raghuvaṃśa 18, 13.] — e) ermangelnd, ohne seiend, beraubt —, frei von; die Ergänzung α) im instr. [WEBER, Jyotiṣa 89.] vedayajñaiḥ [Manu’s Gesetzbuch 2, 183. 8, 57.] puruṣakāreṇa [232.] phenabudbudaiḥ [Yājñavalkya’s Gesetzbuch 1, 20.] pitṛmātṛsutabhrātṛśvaśrūśvaśuramātulaiḥ [86.] vidyātapobhyām [202.] tvayā [Mahābhārata 1, 6162. 3, 2671. 2673.] [Rāmāyaṇa 2, 64, 36. 66, 22.] [Rāmāyaṇa] [Gorresio 2, 53, 26. 3, 51, 40. 4, 9, 7.] [Raghuvaṃśa 1, 70.] [Spr. (II) 1077. 2066. 3057. 4781. 5157. 5337. 6640. 7531.] ṣaḍbhirhīnā catuḥṣaṣṭiḥ [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 53, 5. 10. 67.] [Bhāgavatapurāṇa 1, 14, 21.] — β) im abl.: prajananāt [Mahābhārata 1, 4676.] rājavarāt [Rāmāyaṇa 2, 103, 8.] sukhāt, rājavaṃśāt [Rāmāyaṇa Gorresio 2, 7, 21.] śaucāt [Spr. (II) 1834.] mantrataḥ [Manu’s Gesetzbuch 3, 65.] — γ) im loc.: dharmārthayoḥ [Rāmāyaṇa 2, 106, 11.] netrayoḥ [Bhāgavatapurāṇa 1, 13, 30.] — δ) im acc.: tāmāśām [Rāmāyaṇa 2, 64, 5.] — ε) im comp. vorangehend: bala [Muṇḍakopaniṣad 3, 2, 4.] aṅga [Kātyāyana’s Śrautasūtrāṇi 1, 1, 5.] [WEBER, Jyotiṣa 89.] ācāra [Manu’s Gesetzbuch 3, 165.] vidyā, jāti [4, 141. 158. 7, 148. 9, 89. 10, 35.] [Yājñavalkya’s Gesetzbuch 1, 160.] [Mahābhārata 1, 6154. 3, 2215. 16800.] [Rāmāyaṇa 2, 66, 22. 103, 15. 5, 13, 69.] [Suśruta 2, 223, 3.] [NYĀYAS. 1, 2, 44.] [Spr. (II) 70. 2055. 2675. 2768. 3057. 3908. 4374. 5157. 5795. 5950. 6057. 6157. 6503. 7037.] velāhīne parvaṇi so v. a. vor der Zeit eintretend [Varāhamihira’s Bṛhajjātaka S. 5, 24. 43, 50. 47, 4. 53, 12. 27. 37. fg. 58, 27. 67, 9. 68, 11. 69, 21. 79, 9. 81, 12. 19. 82, 10. 96, 12.] [Kathāsaritsāgara 25, 10.] [Amarakoṣa 1, 1, 3, 8. 2, 6, 2, 26. 3, 2, 9.] [Hemacandra’s Abhidhānacintāmaṇi 150. 535.] [Hitopadeśa 10, 20. 17, 18.] rudate cāśruhīnam adv. [Vetālapañcaviṃśati] in [Lassen’s Anthologie (III) 25, 12.] —

2) f. ā [Hārāvalī 267] fehlerhaft für dīnā das Weibchen einer Maus.

3) n. = hīnatā Mangel: aṅgahīnādi [Yājñavalkya’s Gesetzbuch 3, 163.] velāhīne so v. a. zu ungehöriger Zeit [2, 168.] — Vgl. 2. a, dvi, bala, padahīnāt .

context information

Sanskrit, also spelled संस्कृतम् (saṃskṛtam), is an ancient language of India commonly seen as the grandmother of the Indo-European language family (even English!). Closely allied with Prakrit and Pali, Sanskrit is more exhaustive in both grammar and terms and has the most extensive collection of literature in the world, greatly surpassing its sister-languages Greek and Latin.

Discover the meaning of hina in the context of Sanskrit from relevant books on Exotic India

See also (Relevant definitions)

Relevant text

Like what you read? Consider supporting this website: